Intervju “Proces kartiranja obuhvaća i ‘složenu arhitekturu znakova’ – grafičkih elemenata s unutarnjim oblicima i logikom koji se mogu teorijski odvojiti od bilo kakve goegrafske reference i ‘vizualnu arhitekturu’ kojom se svjetovi što ih oni grade izabiru, prevode, organiziraju i oblikuju”.
Aleksandar Garbin je suvremeni kartograf onih teritorija koji su izgubili uporište u stvarnom svijetu (realnoj, opipljivoj i dokučljivoj zbilji), bez obzira radi li se o stvarnim geopolitičkim entitetima ili zvjezdanim nakupinama na nebu. Mi posjedujemo tek imaginarnu sliku pod kojom se rasipa ili konstituira nama teško odgonetljiva stvranost. To je jedna od najzačudnijih pojava globalnog društva koje više ili manje komunicira na virtualnoj ravni.
Francuski sociolog i teoretičar kulture postindustrijskog društva, Jean Baudrillard uvodnu studiju djela Simulakrumi i simulacija započinje pretpostavkom prema kojoj “danas apstrakcija nije više apstrakcija karte, dvojnika, zrcala ili pojma … Simulacija nije više simulacija nekog teritorija, nekog referencijalnog bića, neke suštine. Ona je stvaranje zbilje po modelima bez projekta i bez stvarsnosti: hiperzbilje. Teritorij ne prethodi karti, niti je nadživljuje. Odsada karta prethodi teritorij”.
Nije Grabin samo (ili tek) suvremeni kartograf, jer on se krajnje pročišćenim likovnim jezikom uvlači u mnoga estetska uprizorenja nedodirljivog i u toliko se njegova komunikacija sa svijetom podvlači pod kožu stvarnosti. Kartografijom simulirane stvarnosti, na neki način, umjetnik ostaje u svakom svom radu. Jer prostor je njegova granica, a teritorij virtualnog znak koji aludira na svog označitelja.
Izložba je otvorena od 1. do 15. kolovoza i može se pogledati radnim danima od 11 do 20 sati.
